209741218_4158259920910141_8597444470620613885_n

                                                            Δ. Γρ. Βερναρδάκης (1890-1973) Αρχείο Π. Δ. Βερναρδάκη

Από την ιστορία της Ομογένειας

Μία επιστολή ενός οικογενειακού αρχείου γραμμένη πριν ενενήντα χρόνια, πόσες ιστορίες μπορεί να μας πει σήμερα; Αναμφίβολα πολλές, ιδίως όταν ανήκει στην αλληλογραφία μίας οικογένειας σημαντικών λογίων της Λέσβου, όπως η οικογένεια Βερναρδάκη.

Πρόκειται για μία επιστολή του 1932 την οποία απευθύνει ο πρόεδρος του Παλλεσβιακού Συλλόγου Αμερικής «Δ.Ν. Βερναρδάκης» προς τον φιλόλογο Δ. Γρ. Βερναρδάκη, για να τον ευχαριστήσει για την αποστολή λογοτεχνικών πονημάτων του.  Ο Παλλεσβιακός Σύλλογος Αμερικής «Δ.Ν. Βερναρδάκης» σύμφωνα με τη σφραγίδα του ιδρύθηκε το 1927, με έδρα το Νιουάρκ του Νιού Τζέρσεϋ τιμώντας τη μακραίωνη ιστορία της Λέσβου στα γράμματα με την επωνυμία και το έμβλημά του. Ο Δ.Ν. Βερναρδάκης (1833-1907), υπήρξε καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και σημαντική μορφή των ελληνικών γραμμάτων, όπως και τα αδέλφια του Αθανάσιος και Γρηγόριος. Μετά το Πανεπιστήμιο Αθηνών συνέχισε τις σπουδές του στη Γερμανία με υποτροφία του συγγενή του και εθνικού ευεργέτη από την Πετρούπολη, Δημητρίου Μπερναρδάκη.

269491024_683955819435010_8403368980728602782_n

 

269491024_683955819435010_8403368980728602782_n

 

 

 

 

 

Αρχείο Π. Δ. Βερναρδάκη

 

 

 

 

 

Ο Δημήτριος Γρ. Βερναρδάκης (1890-1973), στον οποίο απευθύνεται η επιστολή, ήταν επίσης πολυγραφότατος λόγιος με σημαντικό επιστημονικό, ποιητικό και μεταφραστικό έργο, ένας από τους εκπροσώπους της «Λεσβιακής Άνοιξης», ιδρυτής και πρόεδρος της Εταιρείας Λεσβιακών Μελετών.

 Panlesbian Society of America, Inc.

“D.N.Bernardakis”

399 Badger Avenue

Newarc N.J.

Φεβρουάριος 1932

Ελλογιμώτατον  κ. Βερναρδάκη, Μυτιλήνην

Μετά μεγάλης χαράς έλαβον τα υφ’ υμίν σταλθέντα φυλλάδια πνευματικά έργα σας, καθώς και την φωτογραφίαν σας και θερμώς σας ευχαριστώ. Ούτω θα δυνηθώ να πλουτίσω την μικράν βιβλιοθήκην μου. Τον βίον και έργα των Δ.Ν. Βερναρδάκη του κ. Μιχαηλίδου, επειδή μοι γράφετε ότι αδύνατον να προμηθευθώ, επειδή η έκδοσις εξηντλήθη, αντιγράφω, μόλις δε η αντιγραφή τελειώση, θα σας το επιστρέψω. Σας είμαι δε υπόχρεος δια τούτο, επειδή επιθυμώ να έχω, ει δυνατόν όλας τα πληροφορίας αναφορικώς με τον αείμνηστον θείο σας. Πάντοτε είχον μεγαλεπήβολα σχέδια, αλλά δυστυχώς η οικονομική κρίσις ήτις μαστίζει τη χώραν, καθιστά αδύνατον την πραγματοποίησίν των, ίσως ακόμα και το μνημόσυνον το οποίον σας έγραψα αναβληθή, ελπίζω όμως όπως η εκατοενταετηρίς της γεννήσεως του ενδόξου ποιητού πανηγυρισθή και δη καθ’ όλην την Ελλάδα.

Η ιστορική μελέτη σας «αποστασία Μυτιλήνης» δια τον σύλλογον ελήφθη, και σας ευχαριστώ εκ μέρους του Συλλόγου.

Δεχθήτε παρακαλώ κ. καθηγητά την διαβεβαίωσιν της εξαιρέτου τιμής και υπολήψεως μεθ’ ης διατελώ.

Ν. Ζιωνέδας πρόεδρος Παλλεσβιακού Συλλόγου Δ.Ν.Β.

Είναι χαρακτηριστική η αναφορά του αποστολέα στην πρόθεσή του να αντιγράψει χειρόγραφα ολόκληρη τη βιογραφία του Δ.Ν. Βερναρδάκη, καθώς η έκδοση είναι εξαντλημένη, όπως και η προσδοκία του η εκατονταετηρίδα της γέννησης του τραγικού ποιητή να γιορταστεί σε όλη την Ελλάδα.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της ομογενειακής εφημερίδας ΑΤΛΑΝΤΙΣ της 1/11/1927, ο σύλλογος τιμά την επωνυμία του καθώς το ίδιο έτος της ίδρυσής του, ανεβάζει το θεατρικό έργο «Φαύστα»  του Δ.Ν. Βερναρδάκη σε αρχαΐζουσα γλώσσα, το οποίο μεταπολεμικά διασκευάστηκε και σκηνοθετήθηκε για το ραδιόφωνο από τον Δημήτρη Μυράτ. Το 1928, «με την προσέγγισην της θεατρικής περιόδου», όπως αναφέρει δημοσίευμα της ίδιας εφημερίδας, συνεχίζει ανεβάζοντας το έργο του ιδίου, «Ευφροσύνη».

Η επιστολή και τα δημοσιεύματα αναδεικνύουν την άρρηκτη σχέση του συγκεκριμένου ομογενειακού συλλόγου με την πνευματική παράδοση της Λέσβου την οποία εκπροσωπούσε η εν λόγω οικογένεια. Έναν αιώνα σχεδόν μετά, το όνομα του λογίου του 19ου αιώνα έχει εξαλειφθεί από την επωνυμία του συλλόγου και σίγουρα σήμερα κανείς δεν περιμένει πανελλαδική γιορτή στις επετείους μνήμης του Δ.Ν. Βερναρδάκη, ίσως ούτε πλέον τοπική, παρόλο που η Δημόσια Βιβλιοθήκη της Μυτιλήνης ιδρύθηκε από το σώμα της βιβλιοθήκης του το 1945 και ακόμη δεν φέρει το όνομά του.

Τα οικογενειακά αρχεία αποτελούν μία σημαντική πηγή για την ιστορική και όχι μόνο έρευνα, καθώς συνήθως περιέχουν ένα ετερογενές και πολυποίκιλο υλικό, σε ορισμένες περιπτώσεις μοναδική πηγή για την καταγραφή της ιστορίας της Ελληνικής Διασποράς και όχι μόνο· ένα κεφάλαιο ακόμη στην αρχή του και τεκμήρια όπως η συγκεκριμένη επιστολή αποτελεί ένα ψήγμα της, η οποία αντανακλά κοινωνικές και ιδεολογικές μεταβολές ενός αιώνα.

Η επιστολή προς τον Δ. Γρ. Βερναρδάκη, η οποία βρίσκεται στην κατοχή της οικογένειας, μοιάζει επιβεβαίωση της ρήσης του συγγραφέα Ορχάν Παμούκ πως «Το μέλλον των μουσείων βρίσκεται μέσα στα ίδια μας τα σπίτια».

Λεωνή Π. Θανασούλα

2 Ιανουαρίου, 2022

Ευχαριστώ τον κ. Παναγιώτη Δ. Βερναρδάκη για την παραχώρηση του υλικού.

 

 

 

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Fill out this field
Fill out this field
Δώστε μια έγκυρη ηλ. διεύθυνση.
You need to agree with the terms to proceed